yokaverbeek.nl


woensdag, januari 15, 2003

Er op uit

Gisteren bracht ik een bezoek aan Rotterdam. Ik wil hierbij graag tot mijn grote, grote schaamte bekennen dat ik nog nooit eerder in Rotterdam geweest ben. Niet dat ik er nu veel van gezien heb. Ik had een casting ergens in het havengebied om half 4. Om half 2 verliet ik mijn huis en stipt om 15.30 betreedde ik de studio's alwaar de audities plaatsvonden. Een uur later stond ik buiten, en tot die tijd was alles nog leuk en aardig geweest. Maar toen moest ik terugreizen. In de spits. Ik haat de spits. Eigenlijk kan ik beter zeggen: we haten de spits, want ik spreek toch voor iedereen. Ik heb uiteindelijk 5 uur gereisd voor een afspraak van een uur.
Ik belandde op Den Haag CS. Dat had ik niet moeten doen, zeker niet gezien het feit dat ik de illegale veevervoerachtige praktijken daar al eens eerder heb meegemaakt. Omdat het een beginstation is, staan alle treinen een eeuwigheid te wachten voor ze kunnen vertrekken. In die tijd propt heel haastig en onbeleefd Nederland zich in de coupés en de balkons.
Ik stond eerst in een trein die iets eerder zou vertrekken dan een andere met vrijwel dezelfde bestemming, maar toen ik daar met 20 mensen op 4 vierkante meter stond, kreeg ik het snel benauwd. Ik hou ervan als in dat soort situaties van extreme drukte de mensen gewoon hun mond houden, maar natuurlijk stonden er twee kwebbelige dames van middelbare leeftijd, die uitgebreid alle zwangerschappen en bevallingen van collega's en vriendinnen bespraken. Natuurlijk is een gesprek voeren redelijk tolerabel (mits het niet gaat over keizersnedes); waar van mij ècht lijfstraffen op mogen komen te staan is het spelen van spelletjes op de mobiele telefoon. Let wel: met de piepjes op maximaal volume. Die eerdere keer dat ik inwendig zuchtend en chagrijnig tussen de reizigers stond opgepropt vanaf Den Haag CS, was er een keurige zakenman die het presteerde om 20 minuten lang Snake te spelen, zich totaal niet storend aan zijn medepassagiers die al dit gebliep moesten ondergaan. Iedereen begon steeds zuurder te kijken, maar er werd niks van gezegd.
Gisteren was er ook zo iemand, al was het in een niet zo volle trein. Ik begin na 5 minuten te koken van drift, maar toch zeg ik er nooit wat van. Die zakenman had gewoon een ram voor zijn hoofd verdiend, want het was verstoring van de openbare orde en bovendien was hij hartstikke slecht, want telkens na een minuut al hoorden we het gameovermuziekje. Ik vraag mij af, zijn mensen werkelijk zo onwetend dat ze geen enkel benul hebben van zoiets als overlast en "andere mensen"? Of tref ik elke keer zulke asociale personen die het niets uitmaakt dat de rest van de trein zich opvreet van irritatie, en die stiekem genot beleven aan lekker opstandig tegen de sociale etiquette ingaan? Volgende keer wil ik deze uitschotten van de maatschappij aanspreken, want als niemand anders het doet, doe ik het wel. (Wáárom doet niemand anders het dan ook, stomme laffe volwassenen ook altijd).
Ik prijs de dame die gisteren op het overvolle balkon mobiel belde en daarbij haar mond bedekte met haar hand, zodat niemand er last van had.



0 reacties



eXTReMe Tracker