 |
dinsdag, juni 24, 2003
Het slaat toe Ik zit mij voor het computerglas onnoemelijk te vervelen ik wou dat ik twee hondjes was dan konden we samen spelen Wat een perfecte weergave van de realiteit. Ik ben aan het werk en heb nu een paar uur vrij maar ben daar niet content mee. Integendeel! Liever dan lui rondhangen in het gebouw was ik aan het zwoegen en beulen, maar helaas, ik ben overgelaten aan de zich voortslepende verveling. Nadat ik dit stukje heb gepost ga ik lezen in De Ondraaglijke Lichtheid Van Het Bestaan. Die titel heeft me altijd enorm aangesproken, nu hopen dat ie het waar kan maken. En anders heb ik de altijd even boeiende Metro liggen, waar vooral de brievenrubriek altijd het bloed onder mijn nagels vandaan weet te halen, vooral als er weer een zonder brein geboren idioot een gegronde mening over het binnenkort in te voeren antirookbeleid denkt te hebben, en de meest stompzinnige argumenten opvoert. Dit zijn vrijwel altijd rokers, en daar zou toch een belletje moeten gaan rinkelen. Kennelijk doet roken de hersenen meer schade aan dan we tot nu toe hebben aangenomen. Hell yeah ik kan me vreselijk gaan zitten opwinden over dat soort randdebielen, maar zolang ik ze geen fysiek geweld aan mag doen (vaak in de praktijk werkelijk haalbaar, ontdekte ik, want het gros van de weinigbegaafden staat met rare achternaam en klein kutdorp en al vermeld en is dus zo op te zoeken) krijg ik er toch alleen een hoge bloeddruk en een maagzweer van, dus beter is het om nu te gaan relaxen en slechts na te denken over de mooie dingen in het leven (mijn vriendje, geld, vakantie, mijn vriendje en geld). Ik ga maar weer eens. 0 reacties |
