 |
maandag, juni 07, 2004
In het Vondelpark
Picknicken vandaag. Dat is leuk, want ik heb een echte picknickplaid. Zo'n kampeeruitrustingding met een onderlaag die vocht en kou tegenhoudt, gedessineerd met schotse ruit (daar hou ik van). Eveneens heb ik een mand aangeschaft bij de Fair Trade Winkel, met als functie het dragen van etenswaren en boeken voor dergelijke uitstapjes. Het Vondelpark was zoals gewoonlijk op warme dagen overbevolkt door mensen met stokbroden en flessen rosé en dus zochten we een rustige plek op (dat wil zeggen: ik instrueerde mijn man om een rustige plek te zoeken, want in tegenstelling tot hem houd ik geenszins van mensendrukte, en al helemaal niet van mensen-met-flessen-rosé-drukte.) Dat was fijn. Afgezien van de vlagen poepgeur die zo nu en dan voorbij kwamen drijven, zaten we heel bekoorlijk op een groen veldje met niet te veel volk. Het was erg amusant om de joggers te observeren, want, wat blijkt, het is onmogelijk om op een normale manier te rennen. Zo was er een man die met zijn armen haast gestrekt langs zijn lichaam rende; twee vrouwen vlak achter elkaar die haast hun voeten niet meer van de grond kregen; een jongen die heel hoog in de lucht sprong bij elke stap; een vreemde kerel die niet echt rende maar een beetje huppelde èn hardop meezong met zijn walkman; en nog allerhande afwijkende, slungelige jogmethodes. Het was een gemoedelijke middag, en ik heb maar weer eens bevestigd gezien dat er nog een hele hoop mensen bestaan die raarder zijn dan ik, wat toch een kleine geruststelling is. Buiten het park bleken er ook idioten te verkeren: een man toeterde agressief naar de auto voor hem, die wachtte tot de tram weer wegreed. Misschien wisten wij het niet en was die andere auto een magisch voertuig wat door andere objecten heen kon morphen, maar anders keek hij, zogezegd, niet uit zijn doppen. 0 reacties |
