Hoi allemaal, een groetje vanuit London. Daar ben ik namelijk. En ik ben moe. Alleen kan ik nog niet naar bed. Want, de batterij van mijn telefoon was leeg en dat is natuurlijk onacceptabel in alle omstandigheden, dus dacht ik slim gebruik te maken van een spannende voorziening in dit hostel: de Chargebox. Je stopt je telefoon in een locker waarin zich verschillende chargers bevinden, je gooit er een pond in, doet het ding op slot en neemt de sleutel mee. Nadat je een uur in je eentje -hoewel voor de helft min of meer in gezelschap van een off duty receptiemedewerker die bij het inchecken ook al zo amicaal was- in de hostelbar naar karaoke zingende idioten hebt gekeken, haal je opgetogen je telefoon eruit en ziet: nog steeds een lege batterij. Huilen, huilen. Nou ja, bijna. Bij de receptie wilden ze wel mijn telefoon in het stopcontact doen, want ja, ik had heus wel mijn oplader bij me. Maar die past hier dus niet in het stopcontact zonder universal adapter of hoe zo'n ding heet.
En zodoende zit ik hier een soort van chill room tussen socializende jongelui een stukje te typen om de tijd te doden.
Verder is het leuk hier hoor! Ik had op de valreep nog even een ticket geboekt op internet, waarvan ik verwachtte dat het niet door zou gaan omdat dat een paar weken geleden ook zo ging bij d-reizen.nl. Maar de avond vantevoren checkte ik en passant mijn email en zie daar: ik ging. Ik ben er sinds dinsdag en ik kom zaterdag terug. London is nog net zo leuk als toen ik het anderhalf jaar geleden achterliet. Ik zou hier best willen wonen. Met Starbucks en Topshop en de metro en het Engels.
Er ontstond wel nog even een moment van panikeren toen na de eerste keer pinnen geen enkele automaat mijn kaart meer kon lezen, terwijl ik nog maar 50p ofzo in mijn portomonnee had. Het hele concept van Moneygram en Western Union ging in die vlaag van hysterie aan mij voorbij, maar gelukkig was daar moeders en later Interhelp van de Rabobank en nu heb ik gewoon weer geld om hier te verkwisten.
Gadver, dit wordt nu een soort reisdagboek en dat is niet de bedoeling, dus laat ik bij deze ook nog even weten dat ik een t-shirt heb gekocht waarop kabouters staan afgebeeld. Hij is heel mooi en misschien krijgen jullie er in de toekomst nog een plaatje van te zien.
Jammer genoeg heb ik hier nog nooit een celebrity gespot, en dat terwijl ik ze in Amsterdam echt tot in den treure zie rondwandelen. Het scheen dat Justin Timberlake in de Nike winkel was, en daar heb ik nog heel even voor de ruit gestaan tussen een hoop enthousiastelingen maar daarna besloot ik toch niet iemand te willen zijn die een uur staat te wachten om 5 seconden van Justin Timberlake te zien.
Nou, nu is mijn tegoed bijna op en ga ik maar eens kijken of mijn telefoon is opgeladen. En dan heerlijk slapen! Al lig ik in een vier-persoonskamer met tenminste één hevig snurkende manspersoon, dus wellicht wordt dat weer met de iPod aan indutten, zoals vannacht.
Dag en tot ziens maar weer.
posted by Yoka at 8/25/2006 01:55:00 AM