yokaverbeek.nl


woensdag, juli 30, 2003

Kroning tot warhoofd (en welkom terug Yoka!)

Ik ben terug van vakantie, maar daar zal ik later nog wel wat over vertellen. Hoogtepunten... een oog-in-oog ontmoeting met in het wilde oerwoud levende kannibalen die de kookpot reeds op hoog vuur hadden opgewarmd om mijn sappige ledematen in gaar te stoven. Niet zo geloofwaardig? Heel goed, u bent een oplettend mens.

Hoe dan ook, de kroning tot warhoofd gaat om mijzelf, want ik ben nogal een chaoot. Een van de toppunten vond vandaag plaats, naast alle gevallen van alledaagse beslommeringen als allerhande op vergeten plaatsen achtergelaten spullen (hoofdzakelijk sleutels). Ik heb de prachtige eigenschap mijn sleutelbos altijd volstrekt zonder aandacht ergens neer te gooien, als ik bijvoorbeeld iets aan het zoeken ben vlak voor ik wegga. Zo belanden mijn sleutels dan ergens tussen de hopen rotzooi in mijn kamer. Ik kan echt staan vloeken en tieren als mij dit overkomt, want het spreekwoord over de ezel in het algemeen etcetera is taalkundig heel schitterend hoor, maar ik heb mij dus al honderden malen aan dezelfde kutsteen gestoten.
Vandaag liep ik de deur uit en kwam ik luttele minuten later achter het verbijsterende feit dat ik mijn sleutels binnen had laten liggen. Dit is op zich niet zo erg want ik heb een huisgenoot en een moeder met een reservebos, maar die waren allebei niet thuis en het is hoe dan ook vervelend als je er met je jeugdige gezonde hersenen niet eens aan kan denken je sleutels mee te nemen. De verdere middag was de frustratie licht aanwezig en uiteindelijk heb ik voor mijn moeders huis (waarvan de sleutels ook aan de vergeten bos bungelen) gewacht op haar thuiskomst. Wat uren later wil ik van daar uit naar mijn eigen huis en ik bel mijn huisgenoot om te kijken of zij de deur kan open doen, maar zij is er niet. Dus bij de buren aangebeld blabla die doen de voordeur open, even uitleggen, afijn, met reservebos mijn eigen deur geopend. Toen dacht ik natuurlijk, waar bevindt de tot vergeten gedoemde bos zich eigenlijk. Ik zoek op de voor de hand liggende plaatsen (tussen de rotzooi op mijn bureau, tussen de rotzooi op mijn bank, tussen de rotzooi op de gangkast) maar vind ze niet. Even recapituleren... gisteravond thuisgekomen, dan gooi ik mijn sleutels meestal neer op een van bovengenoemde plekken, maar daar zijn ze niet. Welke tas had ik dan bij me? Dezelfde als vandaag. Oh. Laat ik voor de lol even kijken. Oh ja. Er zit ook een klein vakje in. Hee een bos sleutels. Hee mijn bos sleutels. Het schaamrood stijgt naar mijn kaken, maar naar de kaken stijgend schaamrood telt niet als niemand het ziet, alleen ben ik een zeer eerlijk mens. Vandaar: officiële kroning tot warhoofd 30 juli 2003. 30 juli is het toch? Check. Ja.
Tot gauw beste kijkers.


vrijdag, juli 18, 2003

Vanaf heden:

Gesloten wegens vakantie.
Datum en tijdstip van terugkeer vooralsnog onbekend.
Wellicht wordt er nog bericht van over de grens, maar toezeggingen van dien aard kunnen niet gedaan worden.

Ik wens mijzelf een prettige reis.



0 reacties

donderdag, juli 17, 2003

Een oproep:

Ik ben verstrikt in verveling. Ik heb een paar uur vrij en weinig vermaak. Op een andere plek dan thuis weet ik me ineens weinig te herinneren van de sites die ik doorgaans bezoek.
Daarom: menschen, mail mij! Ik hou van mail. Ik wil mail. Stuur me mail.
Mail!



0 reacties


Je eigen Garfield



Elke dag een Garfield (of een andere comic) in je mailbox: ga naar My Comics Page. Voor een vermakelijk begin van de dag.



0 reacties


Vive la vacance

Na maandenlang heel vaak op Schiphol te zijn geweest, maar nooit om te vliegen, komt er morgen een einde aan deze sluipende frustratie. Dan stap ik op het vliegtuig richting Frankrijk. Vandaag moet ik nog even de hele dag werken maar het maakt allemaal niet meer uit, want ik heb er zo veel zin in dat ik me er met die vreugde makkelijk doorheen sleep. Ik voel de voorpretkriebels in mijn buik borrelen, en dat is niet puur en alleen omdat ik op vakantie ga: dat ik mijn partner dan weer zie heeft er ook veel mee te maken.
HAHAHA hadden jullie hem door. Moesten jullie ook zo lachen. Of is het nu een half uur later en heb je je er eerder niet toe kunnen bewegen van de grond op te krabbelen na die harde klap in je gezicht. Ik zit te gieren in elk geval want ik heb "partner" gezegd. Het heeft hetzelfde effect op me als "poep" zeggen, en al riskeer ik hierbij mijn gevestigde reputatie als ernstige en volwassen jongedame (ik sla me wederom op mijn dijen), om poep moet ik dus erg lachen. Mijn partner! Wat voor partner, Yoka? Mijn laboratoriumpartner, beste lezer. Wij doen samen scheikundige proeven.
Echt?
Nee. Mijn zakenpartner. Wij hebben samen een BV opgericht in bedrijfsgeintegreerde informatietechnische analysesystemen.
Echt?
Neehee. Ik heb het over mijn bilmaatje! Mijn koene ridder! Mijn adellijke jonkheer op witte knol! Mijn Griekse god en redder in nood! Mijn sex on legs! Duh. Mijn vriendje dus.
Het enige wat ik voor mijn vakantie nog nodig heb is een zonnebril maar die koop ik wel bij See Buy Fly. Ik vind Schiphol fijn. Altijd gevonden, maar ik zal niet treuren als ik de luchthaven morgen steeds kleiner zie worden.



0 reacties


Regen en zonneschijn

Geestig toch hoe het in Nederland de ene dag dramatisch warm kan zijn, en de dag daarna volkomen grijs en regenbuiig. Twee uitersten volgen elkaar gewoon op. Ik was gisteren erg aan het balen, want ik ben een klein teer poppetje dat extreme hitte fysiek absoluut niet aankan. Mentaal ook niet hoor, ik word er chagrijnig van, maar redenen die lichamelijk zijn worden doorgaans meer geaccepteerd.
Het verbaast me enorm dat het gewoongoed is om altijd maar te roepen dat hoge temperaturen zo heerlijk zijn. Heeft gisteren werkelijk iedereen genoten van de aan je lijf plakkende kleren en de straaltjes zweet die je bilspleet in glijden? Mijn algemene gedachte over de mensheid is al dat niemand meer nadenkt en als we dan collectief extatisch van vreugde zijn dat er een hittegolf aankomt, vraag ik me echt af of de zonnesteek het weer niet is vooruitgesneld.
Want wat is er nou leuk aan?
Wat ik zelf heus nog wel kan verzinnen, lieve mensen die reeds een aanslag aan het beramen zijn met puntige uiteinden van parasollen en met giftige stoffen verrijkte zonnebrandcrèmes, zon doet het humeur meer goed dan donkere wolken. Vind ik ook! Helemaal mee eens! Als ik 's ochtends wakker word en ik zie de grauwe lucht en de gracht waarin regendruppels vallen ga ik ook het liefst met mijn hoofd onder mijn kussen verder pitten. Maar ik zit wel liever in de bus of in de trein als het koel is, en niet zo benauwd en bedompt als gisteren. Iedereen gaat er ook van stinken. Ik ben blij dat we kleren dragen. Of nee, ik zeg het verkeerd, ik ben blij dat ik niet kan zien wat er onder de kleren zit.
Conclusie van de dag, die is wat rap ja maar ik heb nog meer dingen te doen weet je: de zon is goed voor het humeur, koelte is goed voor het lichaam.
Wat is de oplossing dus, let goed op industrial designers: mobiele ventilatoren. Nog beter: in de kleding ingebouwde ventilatie, maar ik ben heus niet zo naief dat ik denk dat we dat op korte termijn kunnen realiseren, voor jan de burgerman althans, betaalbaar enzo.
Mobiele ventilatoren dus, die je misschien zelfs aan je kleding kunt bevestigen zodat je je handen vrij hebt. Cruciaal bij de mobiele ventilator is natuurlijk wel dat we er massaal mee gaan lopen, want anders word je op straat uitgelachen.
Het weer. Van de regen in de drup.



Goor!

Ik was geheel en al vergeten waarom ik ook al weer zo lang geen envelop had dichtgelikt. Ik weet het weer.



0 reacties

vrijdag, juli 11, 2003

Bedtijd

Op de biebelebomse berg, met de biebelebomse mensen die biebelebomse pap aten met biebelebomse lepels.
Hemel, vermoeide hersenen maken rare sprongen als ze in het nauw gedreven over de dam gesprongen zijn. Wat deze zin maar weer illustreert.
Ik ben richting bed aan het bewegen maar wilde toch kort melden dat ik reuzeblij ben dat ik in mijn vakantie op vakantie ga! Waar geen logica van te bakken valt nee, tenzij ik u even inlicht. De 5 weken vakantie die ik geniet bij Gtst stonden op het spel voor een andere klus, maar die is toch niet doorgegaan, helaas. Pindakaas? Een beetje, maar ik vind het eigenlijk fijner dat ik gewoon weg kan uit Nederland. Rivieren die traag door oneindig laagland gaan, het zal wel, maar ik ben toch graag tijdelijk verlost van het Hollandse front. En, ik kan mij over een week bij manlief voegen die vandaag is vertrokken naar La France met een zootje ongeregeld en heel veel bagage. Zeer heuglijk want ik ben slecht in missen en ook redelijk sentimenteel in de zin van: tegen een stukje stof aankruipen besprenkeld met zijn geur. Noem me een muts, je hebt tenminste geen koude oren.
Tanden poetsen? Ja lekker.



0 reacties

maandag, juli 07, 2003

Terzijde

Ik ben momenteel trouwens te beluisteren in een radiocommercial, voor wie het interesseert. Het zijn er steeds drie in 1 blok, voor KPN Collect. Ze gaan zo van "Haai met Marloes mijn ene arm is net iets bruiner dan de andere. Later." Nou ja, en wat variaties.
In elk geval op Sky Radio te horen.



0 reacties

vrijdag, juli 04, 2003

P.S.

Wat een vooruitziende blik had ik, toen ik vanmorgen vroeg dat bericht postte. Want wat denk je! Mijn trein had een kwartier vertraging. En geeft een heel fijn gevoel hoor, zo op de vroege ochtend. Een beetje te vergelijken met het oneindige genot van een stomp in de maag. Ach ja, verder kwam het eigenlijk allemaal wel goed. Ik had een bijzonder korte werkdag en ik ben nu weer thuis. Ik heb wel een zeer bizarre nacht achter de rug, waarin ik eerst als een blok in slaap viel tegen tienen, om vervolgens iets na enen anderhalf uur wakker te liggen, en ook echt niet meer in slaap kunnen vallen. Daarnaast had ik ontzettende kutdromen, compleet met enge voodoopoppen die ik per ongeluk aangeschaft had en die ervoor zorgden dat er enge substanties uit mijn mond kwamen, die na contact met de lucht veranderden in een soort wormen met harige poten. Later werd ik in mijn dromen lastig gevallen door een als een heks uitziende vrouw die geobsedeerd was door me en mijn huis binnendrong. Toen werd ik wakker, gelukkig. Maar je begrijpt dat ik niet in een erg vrolijke stemming was.



Het is niet waar

WAT EEN HEERLIJK TIJDSTIP OM TE ONTWAKEN!
WAT HEB IK OOK GODDELIJK GESLAPEN!
EN WAT EEN FANTASTISCH WEER!
EN WAT BEN IK WEER BLIJ DAT IK LEKKER IN DE TREIN MAG!
WAT HEB IK ER GEWOON ONGELOOFLIJK VEEL ZIN IN!



0 reacties



eXTReMe Tracker